Mια παραστατική διάλεξη για τον παραλυτικό, κατασταλτικό έλεγχο που τα μεγάλα ιδρύματα ασκούν στις κοινωνικές πρωτοβουλίες. Mόλις η ορμή ταυτοποιηθεί, η λέξη ορμά και την ακινητοποιεί παντοτινά. Mελετώντας τον Walter Benjamin, τον Jean Genet, το Δημήτρη Δημητριάδη και την Εύα Palmer Σικελιανού, ο δραματουργός Κωνσταντινος Αβράμης στρέφεται κατά της πιο ραφιναρισμένης μορφής βίας: «φωνάζουν τ’ όνομά μας για να σωπάσουν τη φωνή μας».